SOWA OPAC : Biblioteka Suska im. dra Michała Żmigrodzkiego

1 wynik

Książka

W koszyku

oceń

Dziady. Cz. II / Adam Mickiewicz ; [autor opracowania Wojciech Rzehak ; ilustracje Aleksandra Michalska-Szwagierczak]. - Kraków : Wydawnictwo Greg, 2018. - 48 stron ; 21 cm.

(Lektura : wydanie z opracowaniem - Greg)

Autor

Mickiewicz Adam (1798-1855). Rzehak Wojciech (1967- ). Michalska Szwagierczak Aleksandra

Forma i typ

Książki Dramat (rodzaj) Publikacje dydaktyczne

Odbiorca

Szkoły średnie

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Mickiewicz, Adam (1798-1855). Cierpienie Dusze zmarłych Odpowiedzialność moralna Obrzędy ludowe Powroty zmarłych Wina (etyka) Zaduszki (2 listopada) Polska

Gatunek

Dramat (gatunek literacki) Opracowanie

Dziedzina i ujęcie

Edukacja i pedagogika Literaturoznawstwo

Litwa. Późnym wieczorem w cmentarnej kaplicy gromadzą się wieśniacy przybyli na „ucztę kozła”, czyli noc Dziadów. Przewodzący obrzędom Guślarz przywołuje duchy zmarłych osób („czyscowe duszeczki” - dusze czyśćcowe), które nie mogą po śmierci zaznać wiecznego spoczynku, lecz muszą odbywać karę za błędy i przewinienia popełnione za życia. Podczas tego obrzędu wzywa się dusze pokutujące, aby powiedziały czego potrzebują, by ich męka się skończyła. W zamian za pomoc dusze udzielają porad, pouczają ich jak żyć. W czasie obrzędu przybywają kolejno: duchy dzieci Józia i Rózi; widmo Złego Pana, duch młodej pasterki, Zosi. Dzieci uczą, że aby wejść do nieba, trzeba na ziemi koniecznie zaznać cierpienia. Zły Pan poucza, że do zbawienia konieczne jest miłosierdzie, a pasterka zaznacza, że ludzie, którzy nigdy nie odwzajemnili miłości, nie dostąpią szczęścia w niebie. Kiedy obrzęd już się kończy, przybywa czwarte widmo - jest to duch młodego mężczyzny, który wskazując ranę na piersi wpatruje się w jedną z wieśniaczek. Ona również patrzy na niego. Dramat kończy wyjście wieśniaków wraz z ową pasterką i widmem z kaplicy. Guślarz nie może odwołać tej zjawy. Opisując obrzęd Dziadów, poeta formułuje kanon wartości, dzięki któremu można dostąpić wiecznego szczęścia. Zgodnie z tym kanonem wartości, dzięki którym stajemy się ludźmi, spełniamy swoje człowieczeństwo to: cierpienie, współczucie, miłosierdzie, zdolność do odwzajemniania uczuć, miłość. W dramacie zostały także ukazane prawdy: po śmierci grzesznicy są skazani na pokutę; istnieje łączność pomiędzy światem zmarłych i żywych; pokuta często przebiega na ziemi (tak jest w przypadku Złego Pana); żywi mogą pomóc zmarłym, a ci w zamian mogą pouczać, jak żyć, by po śmierci trafić do nieba.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Biblioteka Suska

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. [L] LEKTURA (1 egz.)